ارزیابی قابلیت مدل رگرسیون لجستیک در تهیه نقشه پراکنش مکانی گونه‌های گیاهی در مراتع طالقان میانی

این تحقیق با هدف ارزیابی قابلیت مدل رگرسیون لجستیک در تهیه نقشه پراکنش مکانی گونه­های گیاهی انجام شده است. به­منظور مدل­سازی، اطلاعات مربوط به پوشش گیاهی و عوامل رویشگاهی از قبیل توپوگرافی و خاک جمع­آوری شد. جهت تهیه اطلاعات پوشش گیاهی از نمونه­برداری میدانی به­صورت تصادفی سیستماتیک استفاده شد؛ بدین صورت که در هر واحد نمونه­برداری 3 ترانسکت 150 متری قرار داده شد. در طول هر ترانسکت 15 پلات مستقر شد و در هر پلات نوع گونه­های موجود و درصد پوشش آن­ها تعیین شدند. همچنین در هر ترانسکت در دو پلات از پلات‌های نمونه­برداری به­طوری که سیمای همگنی از منطقه حاصل شود نمونه خاک برداشت شد. برای ارائه نقشه پیش­بینی پوشش گیاهی با روش رگرسیون لجستیک لازم است نقشه عوامل موجود در مدل­ها تهیه شود. برای تهیه نقشه خصوصیات خاک از روش­های زمین­آمار و برای تهیه نقشه متغیرهای توپوگرافی از مدل رقومی ارتفاع منطقه استفاده شد. سپس با تلفیق نقشه­های عوامل تأثیرگذار بر توزیع گونه­های مورد بررسی و روابط رگرسیون لجستیک در سیستم GIS نقشه­های پیش­بینی پراکنش گونه­ها حاصل شد. برای تعیین میزان توافق مدل­های پیش­بینی با واقعیت زمینی نیز از شاخص کاپا (k) استفاده گردید. نتایج حاصل از این ارزیابی برای رویشگاه گونه Agropyron intermedium ضریب کاپای 83/0 را نشان داد که در سطح بسیار خوب به­شمار می­رود و نیز در مورد رویشگاه دو گونه Stipa barbata و Astragalus gossypinus نیز به­ترتیب با مقادیر کاپای 79/0 و 80/0 و در مورد رویشگاه گونه Thymus kotschyanus مقدار 68/0 برآورد شده است. در مجموع کاربرد مدل رگرسیون لجستیک در رویشگاه چهار گونه نتایج خوبی را نشان داد و در مورد رویشگاه گونه Agropyron intermediume نتایج بهتری را نشان داد و دلیل آن را نیز می‌توان به شرایط منحصر به فرد رویشگاه گونه مذکور دانست. نتایج این مطالعه در مسائل حفاظتی و مدیریتی مربوط به اصلاح مراتع کاربرد دارد.